Guus Bosman

I was in the kitchen making lunch when Nora came to me: “Papa, water vullen!” (Fill my water!)
I pretended not to hear her and said: “Wat zeg je?”
Nora: “Water vullen!!”
Guus: “Wat zeg je?”
Then Nora: “HET water vullen!” -- she thought I was referring to "de" or "het" since we've been practicing those. But no.

Guus: “Ik vind dat wel een heel onbeleefde manier om dat te vragen.". And then it dawned on her.
Nora: “Papa… mag ik het water vullen?"
Guus: “Ja hoor, dat mag.”
Nora: “Nee, nee! Papa, wil jij het water vullen?”
Guus: “Oh natuurlijk.” – and I filled her water.